محاسبه‌ی اریب تورمی ناشی از ناسازگاری زمانی سیاست‌های پولی و مالی در برنامه‌های پنج‌ساله‌ی توسعه‌ی اقتصادی کشور

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکترای اقتصاد دانشگاه شیراز

2 دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شیراز

چکیده

از نظر کیدلند و پرسکات (1977)، ناسازگاری زمانی سیاست پولی می‌تواند بیشترین توضیح‌دهنده­ی اریب تورمی باشد. این در حالی است که طی سال‌های اخیر، علل شکل‌گیری تورم دو رقمی در اقتصاد ایران، از بزرگ‌ترین چالش‌های محققان داخلی بوده است، اما کمتر به بحث ناسازگاری زمانی پرداخته ‌شده است؛ بنابراین در مطالعه‌ی حاضر، با لحاظ کردن عدم استقلال بانک مرکزی، الگویی برای محاسبه‌ی اریب تورمی ناشی از ناسازگاری زمانی سیاست پولی و مالی، طراحی‌شده است. این الگو در دو حالت قاعده و صلاحدید سیاست‌های پولی و مالی حل‌شده است. در ادامه، مقدار اریب تورمی حاصل از الگو با استفاده از داده‌های اقتصاد ایران طی دوره‌ی 1395-1370، همچنین برای هر یک از برنامه‌های توسعه‌ی اقتصادی کشور به‌صورت مجزا محاسبه‌ شده است.
    نتایج برای دوره موردبررسی، حاکی از وجود اریب تورمی بالا در اقتصاد ایران (8/9 درصد) به‌دلیل وجود رفتارهای صلاحدیدی است. در خصوص برنامه‌های پنج ساله توسعه نیز، یافته‌ها نشان می‌دهد که بیشترین اریب تورمی ناشی از سیاست‌های صلاحدیدی، در برنامه‌ی سوم توسعه و کمترین میزان اریب مربوط به برنامه‌ی اول توسعه است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Calculation of the Inflationary Bias of Time Inconsistency of Monetary and Fiscal Policies in the Five-Years Development Plans of Iran

نویسندگان [English]

  • sakineh ojimehr 1
  • ali hossein samadi 2
  • hossein marzban 2
چکیده [English]

In recent years, the causes of double-digit inflation in the economy of Iran have been the biggest challenge for Iranian researchers. However, time inconsistency has been paid less attention while according to Kydland and Prescott (1977), time inconsistency of monetary policy can be the most important cause of inflation bias.
A policy is time inconsistent or dynamic inconsistent when it is considered as the best policy for particular time in the future, but it does not remain so, when that particular time actually arrives. There are two possible mechanisms that have been considered for such a time inconsistency. (i) Strotz(1955-1956) explain that time inconsistency is because of changing preferences, (ii) Kydland and Prescott(1977) consider another explanation that is based on agent’s rational expectation. The main idea is, when people expect low inflation, central bank thinks of high inflation. If people understand it, they predict higher inflation. In this situation, predicted inflation is optimal inflation. In other word, while inflation policy is optimal at first, high inflation policy will be optimal in the end. We use the second mechanism in this paper. Barro and Gordon (1983) have explained time inconsistency of monetary policy as follow: in a discretionary regime, central banker can print more money and make more inflation than people’s expectation. Benefits of this surprising inflation might provide more economic activities or reduce government’s debt. However, if people, due to their rational expectation, understand it and adjust their expectations with it, then policy maker will not reach his target at all. Besides that, due to increased money supply, the level of prices will grow.
So the question that arises here is how much of the inflation is due to discretionary behaviors in applying monetary and fiscal policies? In other words, what is the inflationary bias caused by the Time Inconsistency of monetary and financial policies?
    In the present study, the framework of Barro-Gordon has been applied to calculate the inflation bias of time inconsistency of monetary and fiscal policies. In fact, we have extended Walsh (2010)’smodel by adding fiscal variable. These models consist of two main sections: loss function and the supply curve. According to the structure of the economy of the developing countries, the fiscal and monetary policies are dependent and are determined by a third person (the president). Thus, a general loss function which consists of fiscal and monetary variables is used. In fact, the lack of independence of the central bank is considered in this model.
What distinguishes this study from other studies, include:

Calculating the inflation bias using a model that considers the time inconsistency of monetary and fiscal policies simultaneously.
Unlike Surico (2008), we used symmetric loss function.
Calculating inflation bias in Each Economic Development plan of Iran

The model solution will be done by two approaches of discretion and commitment. After applying the optimization, inflation bias will be the difference of results of these two approaches. Moreover, the inflationary bias of the model is calculated based on Iran’s economy data over the period of 1991-2016. This bias is then calculated for each of the country's five-year economic development plan.
    The results show high inflation bias in Iran (9.8%). Furthermore, based on the results, the first and the third economic development plans have the lowest and the highest inflation bias, respectively.  Besides that, it can be seen, predicted inflation in third and second part of fifth economic development plans, have significant difference with performance inflation. In other words, the present model has failed to provide an adequate estimate of the inflation of these two periods. It seems that the reason is considering high target inflation in two plans.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Time Inconsistency of Monetary Policy
  • Time Inconsistency of Fiscal Policy
  • Inflation Bias
  • Iran
باستانی­فر، ایمان (1393). «آزمون ناسازگاری زمانی در اقتصاد ایران»، مجله‌ی تحقیقات اقتصادی، 49(4): 727-699.
تفضلی، فریدون (1383). اقتصاد کلان: نظریه‌ها و سیاست‌های اقتصادی، نشر نی، چاپ چهاردهم.
جلائی، عبدالمجید و شیرافکن، مهدی (1388). «تأثیر سیاست‌های پولی بر سطح بیکاری از طریق تحلیل منحنی فیلیپس نیو کینزین در ایران»، پژوهشنامه‌یعلوماقتصادی، 2: 36-13.
خلیلی عراقی، منصور و یزدان گودرزی، فراهانی (1394). «آیا مشکل ناسازگاری زمانی در اقتصاد ایران وجود دارد؟»، پژوهشنامه‌ی اقتصاد کلان، 19: 4-4.
صمدی، علی­حسین و اوجی­مهر، سکینه (1394). «بررسی پایداری و سکون تورم در ایران: مقایسه‌ی دو الگوی چسبندگی قیمت ‌هایبرید و چسبندگی اطلاعات»، مجله تحقیقات مدل‌سازی اقتصادی، 19: 72-41.
عرفانی، علیرضا؛ سمیعی، ندا و فرزانه صادقی (1395). «برآورد منحنی فیلیپس مرکب کینزینهای جدید برای اقتصاد ایران»، فصلنامهپژوهش‌هایاقتصادی (رشدوتوسعهپایدار)، 1: 116-95.
گرجی، ابراهیم و فولادی، مهدی (1388). «مقایسه تطبیقی منحنی فیلیپس کینزی‌های جدید با منحنی‌های فیلیپس متعارف برای اقتصاد ایران»، مجله تحقیقات اقتصادی، 44(2).
گرجی، ابراهیم و اقبالی، علیرضا (1386). «برآورد منحنی فیلیپس در ایران (با رویکردی به انتظارات تطبیقی و انتظارات عقلایی)»، مجله تحقیقات اقتصادی، 80: 143-121.
موسوی محسنی، رضا و سعیدی­فر، مریم (1385). «منحنی فیلیپس و تأثیرگذاری سیاست پولی در اقتصاد ایران»، مجله تحقیقات اقتصادی، شماره 72: 303-281.
Barro, R.J. and Gordon, D.B. (1983). “Rules, Discretion and Reputation in a Model of Monetary Policy”. Journal of Monetary Economics, 12: 101-121.
Ash, J.C.K.; Easaw, J.Z.; Heravi, S.M. and Smyth, D.J. (2002). “Are Hodrick-Prescott ‘Forecasts’ Rational?”. Empirical Economics, 27: 631-643.
Corrado, L. and Holly, S. (2003). “Nonlinear Phillips Curves, Mixing Feedback Rules and the Distribution of Inflation and Output”. Journal of Economic Dynamics and Control, 28: 467-492.
Cukierman, A. (2000). “The Inflation Bias Result Revisited”. Tel-Aviv University, Mimeo.
Dixit, A. and Lambertini, L. (2003). “Interactions of Commitment and Discretion in Monetary and Fiscal Policies”. American Economic Review, 93(5): 1522-42.
Floden, M. (1996). “The Time Consistency Problem of Monetary Policy Under Alternative Supply Side Modeling”. Working Paper. Stockholm University.
Huang, H. and Wei, S. J. (2006). “Monetary policies for developing countries: The role of institutional quality”. Journal of International Economics, 70: 239-252.
Ireland, P. N. (1999). “Does The Time Consistency Problem Explain The Behavior of Us Inflation?”. Journal of Monetary Economics, 44: 279-92.
Kydland, F. E. and Prescott, E. C. (1977). “Rules Rather than Discretion: the Inconsistency of Optimal Plans”. Journal of Political Economy, 85: 473-91.
Lucas, R. E. and Stokey, N. L. (1983). “Optimal Fiscal And Monetary Policy In an Economy Without Capital”, Journal Of Monetary Economics, 12: 55-93.
Merzlyakov, S. (2012). “Strategic Interaction between Fiscal and Monetary Policies in an Export-Oriented Economy”. Panoeconomicus, 2: 201-216.
Rogoff, K. (1985). “The Optimal Degree of Commitment to an Intermediate Monetary Target”. The Quarterly Journal of Economics, 100: 1169-1189.
Ruge-Murcia, F. J. (2003). “Does The Barro–Gordon Model Explain The Behavior of US Inflation? A Reexamination of The Empirical Evidence”. Journal of Monetary Economics, 50: 1375-1390.
Surico, P. (2008). “Measuring The Time Inconsistency of Us Monetary Policy”. Journal of Economica, 75: 22-38.
Walsh. C. (2010). Monetary Theory and Policy. Massachusetts Institute of Technology. Third Edition.