TY - JOUR ID - 2036 TI - نرخ بیکاری بهینه در ایران: رویکرد بهینه‌یابی پویا JO - فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران JA - AES LA - fa SN - 2322-2530 AU - غفاری, هادی AU - صفایی شکیب, علی AU - موسیوند, مریم AD - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه پیام‌نور AD - مربی گروه مدیریت دانشگاه پیام‌نور Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 6 IS - 23 SP - 117 EP - 136 KW - نرخ بیکاری بهینه KW - کنترل بهینه پویا KW - منحنی فیلیپس KW - انتظارات DO - 10.22084/aes.2017.12686.2366 N2 - در ادبیات اقتصادی، نرخ بیکاری و نرخ تورم دو متغیر مهم و دو شاخص کلیدی در ارتباط با چگونگی وضعیت اقتصاد است. اهمیت این دو شاخص به حدی است که دولت‌ها در جریان بده- بستان رأی، به این دو متغیر استناد می‌کنند و تغییرات آنها به‌عنوان شاخصی از موفقیت یا عدم‌موفقیت دولت‌هاست. لذا دست‌یابی یک نرخ بیکاری بهینه برای اقتصاد هر کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است. البته پرواضح است که تعیین نرخ بیکاری بهینه بدون توجه به نرخ تورم و سایر متغیرهای تعیین‌کننده خطایی است که نباید صورت بگیرد.     در این تحقیق با استفاده از رابطه بده بستان تورم –بیکاری، همراه با انتظارات فیلیپس و با رویکرد کنترل بهینه پویا و روش حساب تغییرات از طریق حداقل‌سازی تابع زیان اجتماعی نسبت به محاسبه نرخ بهینه بیکاری اقدام شده است. نتایج نشان می‌دهد یک نرخ بیکاری بهینه در ایران باید در حدود 8 درصد باشد و میزان انحراف نرخ بیکاری بالفعل از نرخ بیکاری بهینه باید کاهش یابد. استفاده از سیاست‌های مالی و درآمدی به‌طور همزمان و توجه به اثرات موازی بر تورم ازجمله روش‌هایی است که می‌تواند دولت را برای دستیابی به این هدف کمک نماید. UR - https://aes.basu.ac.ir/article_2036.html L1 - https://aes.basu.ac.ir/article_2036_641605a768c6d2e73050ade08ddbc26f.pdf ER -